Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν

Μετά από μία ακατανόητη διαδικασία σχετικά με την ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση
εξήλθε ένα εξίσου ακατανόητο αποτέλεσμα। Διότι βέβαια η ποιότητα και η ευστοχία της απάντησης εξαρτάται από τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά της ερώτησης। Ο τρόπος που στήθηκε η διαδικασία για την ψήφο εμπιστοσύνης θύμιζε κάτι από το σκεπτικό και την φιλοσοφία του τρόπου που εξελέγη πρόεδρος του Π।Α।Σ।Ο।Κ। ο ΓΑΠ। Δηλαδή έλλειψη λογικής και αντιστροφή των εννοιών των λέξεων μέσα σε μια εθνική παροξυσμική εθελοτύφλωση।
Τότε ο ΓΑΠ ήταν ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ υποψήφιος για πρόεδρος του κόμματος και μπορο'υσε να τον ψηφίσει οποιοσδήποτε ακόμη και μη μέλος του κόμματος। και αυτό μας το παρουσίαζαν οι άνθρωποι του Π।Α।Σ।Ο।Κ। και συνηγορούσαν τα Μ।Μ।Ε। σαν γιορτή της δημοκρατίας, το απαύγασμα της λαϊκής σμμετοχής।Τώρα ο πρωθυπουργός που του έχει ζητηθεί να παραιτηθεί ζητά ψήφο εμπιστοσύνης από την βουλή !! Να την κάνει τι; Να πάει μετά στον πρόεδρο της Δημοκρατίας να ζητήσει να γίνει κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας!!!
Συγγνώμη αλλά τέτοιο χονδρό "δούλεμα" δεν έχει ξαναγίνει στα τελευταία χρόνια μετά την μεταπολίτευση .

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ


Λέγονται διάφορα για την αναποτελεσματικότητα και την αναξιοπιστία των δημόσιων υπηρεσιών και φορέων στην χώρα μας।

Σκέφτομαι όμως ότι το αξιόμαχο και την ποιότητα ενός στρατού την καθορίζουν όχι μόνο οι απλοί στρατιώτες αλλά και οι διοικητές, οι στρατηγοί।
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχουμε τις δημόσιες υπηρεσίες που αξίζουμε।
Όταν τοποθετούνται διοικητές στις διάφορες δημόσιες υπηρεσίες πρώην βουλευτές, αποτυχόντες πολιτευτές και γενικά άνθρωποι του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, σαν επιβράβευση των υπηρεσιών τους προς αυτό και ως εκ τούτου με ημερομηνία λήξης αυτή της αντίστοιχης κυβέρνησης , τότε για ποιο επίπεδο και αξιοπιστία του δημόσιου τομέα μιλάμε;
Σίγουρα για την αποθαρρυντική εικόνα των δημόσιων υπηρεσιών ευθύνονται και οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι ανεύθυνοι,οι ελλειπείς,οι αδιάφοροι। Άλλωστε η εύρυθμη λειτουργία του δημόσιου τομέα, όπως και κάθε ενέργεια που συμμετέχουν πολλοί ανθρωποι, είναι ομαδική δουλειά।
Όλοι μαζί για έναν σκοπό।
Πιστεύω ότι για να κριθεί αντικειμενικά η αξία των δημόσιων υπηρεσιών θα πρέπει να δοθεί αυτή η δυνατότητα। Διοικητές δημόσιων υπηρεσιών με προοπτική καρριέρας, που θα κρίνονται για την αποτελεσματικότητά τους ,τους στόχους που επιτυγχάνουν, τα οράματα που έχουν και την δυνατότητα να συνταξιοδοτούνται από την υπηρεσία που διοικούν, εφόσον κρίνονται άξιοι।।
Η σημερινή κατάσταση, με διοικητές που είτε είναι ικανοί -γιατί τυχάίνουν και μερικοί- είτε ανίκανοι που αποχωρούν με την αλλαγή της κυβέρνησης για να έλθουν οι επόμενοι με τα ίδια κριτήρια και προοπτικές, είναι μάταιη και υποκριτική (μήπως θέλουν αυτό το καθεστώς οι πολιτικοί μας για να έχουν δυνατότητα συναλλαγής με τους υποψήφιους διοικητές και άσκησης μέσω αυτών προσωπικών πολιτικών; Αλλά γενικά μήπως με αυτά τα χαρακτηριστικά θέλουν να διέπεται ο δημόσιος τομέας; ;Άρα εν κατακλείδι ποιος ευθύνεται για την ποιότητα λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών;)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ....

Μέτρα λαμβάνονται για εμάς τους πολίτες।Απαιτήσεις υπάρχουν από τους κυβερνώντες για το πλαίσιο διαβίωσής μας।
Καιρός να διατυπώσουμε και εμείς τα δικά μας αιτήματα προς τους πολιτικούς.

Ριζικές ενέργειες που έχουν σχέση με την λειτουργία του πολιτεύματος και έπρεπε να είχαν πραγματοποιηθεί-αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν- και πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν, παντί τρόπω, πιστεύω ενδεικτικά ότι είναι:
1। Κατάργηση του σταυρού προτίμησης στις βουλευτικές εκλογές।
Να καταργηθεί επιτέλους η δοσοληψία βουλευτή-πολίτη, να παύσει το ρουσφέτι
2। Κατάργηση του νόμου περί μη ευθύνης των υπουργών।
3। Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας
4। Μείωση του αριθμού των βουλευτών και ανώτερο όριο οι δύο τετραετίες για κάθε βουλευτή (να επιτρέπεται δηλαδή μόνο η επανεκλογή του)।
Τέλος οι επαγγελματίες βουλευτές.
5। Κατάργηση των κομματικών νεολαιών
Τα πολιτικά κόμματα δεν είναι αθλητικές ομάδες που πρέπει να έχουν ακαδημίες ("τσικό")!
6। Αποκομματοποίηση του συνδικαλισμού।
Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι διαφορετικά του συμφέροντα του εργάτη/μισθωτού/επαγγελματία ενός κόμματος από εκείνον ενός άλλου।
7।Οποιοσδήποτε φορέας/οργανισμός διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα να λογοδοτεί για την ορθή διαχείρηση। ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΙ

Πιθανόν κάποιος να σκεφτεί ότι "εδώ πιάσαμε φωτιά και συζητούμε για το ποιος άφησε να σωρευθεί τόση εύφλεκτη ύλη"। Ότι είναι άκαιρο।
Μπορεί να είναι έτσι αλλά δεν πρέπει να ειπωθούν και αυτά;

ΒΑΡΕΛΙ ΑΔΕΙΟ ΜΕ ΤΡΥΠΙΟ ΠΑΤΟ

Η ελληνική οικονομία μπορεί να παρομοιασθεί με ένα βαρέλι άδειο με τρύπιο πάτο।
Και τι σκέφτεται κάποιος που το βλέπει;
Το προφανές। Ότι είναι άδειο το βαρέλι διότι δεν είναι στεγανό.
Άρα το πρόβλημα θα λυθεί φτιάχνοντας τον πυθμένα του βαρελιού.
Αρκεί όμως αυτό για να μην είναι άδειο το βαρέλι;
Όχι βέβαια. Γιατί λείπει μια λεπτομέρεια.
Η παροχή, η ροή που θα το γεμίσει.
Η πλειοψηφία λοιπόν των ιθυνόντων, απ'ό,τι φαίνεται μέχρι τώρα, ασχολείται με τον τρύπιο πάτο, τις απώλειες δηλαδή της ελληνικής οικονομίας, που συγκεκριμενοποιούνται
στον σπάταλο δημόσιο τομέα.
Θεωρούν δηλαδή ότι για τα χάλια της ελληνικής οικονομίας υπεύθυνος είναι ο υπέρογκος δημόσιος τομέας.
Ισχνός ο λόγος τους και η ενασχόληση με την ικανή παροχή για να γεμίσει το βαρέλι, δηλαδή τα έσοδα του κράτους .Και τα έσοδα είναι οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές.
Αν θεωρήσουμε λοιπόν ότι ο δημόσιος τομέας ως προς το κομμάτι που αφορά στα έσοδα του κράτους (φόροι-εισφορές) δεν μπορεί να διαφύγει, τότε αυτό που απομένει είναι ο άλλος τομέας των εργαζομένων, ο ιδιωτικός.
Θα ενσκύψουν με πραγματικό ενδιαφέρον άραγε οι έχοντες την ευθύνη της ελληνικής οικονομίας στα μειωμένα έσοδα από τον ιδιωτικό τομέα (βλέπε φοροδιαφυγή-εισφοροδιαφυγή);
Φοβούμαι ότι οι ελπίδες δεν είναι πολλές.
Πάντως ένα είναι σίγουρο:για να γεμίσει το βαρέλι δεν αρκεί μόνο να μην είναι τρύπιο, αλλά και να υπάρχει επαρκής παροχή!